Pasolini interview (24-11-1974)

Scheer & Remmers (1976)

We vergaderden vaak in de kamer van de hoofdredacteur van Nieuwe Revu (nog steeds van Dijk). Daar werd op een dag besloten dat er elke week een spraakmakend interview op de cover moest komen. Met een prominente Nederlander, liefst een invloedrijk politicus. Ik stelde voor steeds twee verslaggevers naar Den Haag te sturen. Eén die vlak voor het bureau van de politicus zou plaatsnemen om hem brutale vragen te stellen en een tweede die in de hoek van de kamer zou gaan zitten om alles op te schrijven. Henri Remmers stelde zich kandidaat voor de brutale, hij was immers parlementair verslaggever geweest. En ik wilde de beschouwende hoek in. Een duo dus. Na afloop ging Remmers meteen Hans Wiegel bellen, volksleider van de Vrije Democraten en maakte een afspraak. We moesten dezelfde muisgrijze kostuums aan hebben en in Den Haag aangekomen gingen we meteen naar een herenkledingzaak om er twee te komen. Dat leek me heel vermakelijk en koddig (Wiegel zag het ook). Na afloop bewerkte ik het op de band opgenomen interview in het format van een voordracht voor bruiloften en partijen uit de schertswinkel. We interviewden talloze politici en kwamen op de cover. Minister Roolvink vond onze vragen impertinent en gooide onze microfoon tegen een muur op het Binnenhof kapot. Zo kwaad was hij.

Hans Wiegel VVD (17-2-1976)

Nato Secretaris Generaal Joseph Luns ( 26-3-1976)

Marcus Bakker, communistenleider (7-5-1976)

This entry was posted in Journalistiek werk. Bookmark the permalink.